Descubrimos un mundo triste
que as persoas ás veces non son persoas
que a cara non é o espello da alma ou é que está estropeada
Descubrimos que nin todos os golpes do mundo poden parar unha revolución
que non nos poden tirar ao chan se xa estamos sentados
que se antes eramos moitos agora somos moitos máis
Non desesperemos porque haxa xente sen corazón
alegrémonos de que sexamos máis flores en alto que uniformes sen persoas
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario