dende esta cama non podo estirar ben as pernas e
por iso os pensamentos se me revolven
dixeron que saíches teso como un pao e
que os ollos se fixeron tan pequenos que
tiñas un aspecto cómico
ou pareceumo a min?
agora xa me ven ás mans esa forza que me atrapa
agora xa che vexo rindo diante de min e sinto a pel tremer
agora xa te devolvo un sorriso e estoupo de verdade
que fermoso pelo e como se manchou todo de branco!
canta auga na miña roupa ao rematar!
e unha dor nos brazos que me acompaña aínda hoxe
e ti dentro
conxelado
tan marabilloso o volverte ver
tan só uns intres máis tarde
tan quedo
pero coa mirada chorando
e logo xa ves
que mágoa de cadáver!
eterno como poderías ter sido
podreces na terra
e eu na cadea
[Sabela Rodríguez Lorenzo]
que os ollos se fixeron tan pequenos que
tiñas un aspecto cómico
ou pareceumo a min?
agora xa me ven ás mans esa forza que me atrapa
agora xa che vexo rindo diante de min e sinto a pel tremer
agora xa te devolvo un sorriso e estoupo de verdade
que fermoso pelo e como se manchou todo de branco!
canta auga na miña roupa ao rematar!
e unha dor nos brazos que me acompaña aínda hoxe
e ti dentro
conxelado
tan marabilloso o volverte ver
tan só uns intres máis tarde
tan quedo
pero coa mirada chorando
e logo xa ves
que mágoa de cadáver!
eterno como poderías ter sido
podreces na terra
e eu na cadea
[Sabela Rodríguez Lorenzo]