ni dios ni amo

Y dije: “Sí, señor”.

A lo que me contestó:

“Aquí no hay señor,

aquí no tenemos ni dios ni amo”.

José Luis Sampedro.

os donos das persoas vomitaron o cascallo

e as cunchas todas da praia erixíronse de novo

en arquitectónicas criaturas

degolaron aos miróns que respondían a todo que si

logo de que accederan á súa propia execución

os foraxidos non puideron continuar

porque lles quedaron nas pernas atoados os ollos

e as pernas nos ollos

e viceversa

a cotra de merda nas paredes semellaba chorar esterco

e todos todos admiraron ese cheiro

saben ben dende entón que un sinal de deus aparece sempre como unha mentira

unha muller derrotada

ou de noite.

[Sabela Rodríguez Lorenzo]