domingo, 25 de marzo de 2012

Tapa pin-up


Rouboume as pezas porque non as gardara
e gardoumas pra que non mas roubaran

[Sabela Rodríguez Lorenzo]

lunes, 19 de marzo de 2012

O gato máis negro bailou hoxe ao meu redor
o gato máis negro

A pelaxe brillaba de emoción
fitaban os ollos verdes
e o gato máis negro bailaba pra min

Vira pra unha beira
frégase no chan
                  e dun chimpo
cruza por diante miña

Detense un intre
achégome a el
                  e volve voar cara un coche

Segue os meus pasos
xoga cos pés 
sorrí a felina mirada

Baila pra min
o gato máis negro
e máis fermoso


[Sabela Rodríguez Lorenzo]

sábado, 17 de marzo de 2012


I want you to notice
When I'm not around
You're so fuckin' special
I wish I was special

But I'm a creep, I'm a weirdo.
What the hell am I doing here?
I don't belong here.

[Radiohead]

martes, 13 de marzo de 2012

Noticia

Aos andeis non lles hai que limpar o po por baixo.

[Sabela Rodríguez Lorenzo]

domingo, 11 de marzo de 2012


In the blossom Sunday
where the bodies lay
you gotta stay quiet
you gotta stay quiet

Rough edges
tried to kill me last night
and you just stared
trying to reach nobody

[Sabela Rodríguez Lorenzo]

sábado, 10 de marzo de 2012

martes, 6 de marzo de 2012

O futuro


todo está quedo
as mulleres do fondo recollen as moedas que caen do ceo
e os homes
rabuñan con forza as incrustadas no chan

a luz que entra pola fiestra non abonda pra iluminarme as mans
e búscome os dedos desesperada

non están, penso
non están

pero actúo con calma

estendo a man, entón
sen dedos abro a man
e as moedas caen ao baleiro
sen facer ruído ningún

árdenme os ollos e ningúen di nada
pero todos miran
miran como agroman as lapas da máis negra brancura


[Sabela Rodríguez Lorenzo]

lunes, 5 de marzo de 2012

A cortina


A cortina como memoria afeita a ser fatal
a ser culpable
a cortina que baila cando se deixa levar, nunca soa.

Recordabas o tacto, a súa pesadez
o cheiro era familiar, tamén, como a cor.

Prendíchela con forza na man pechando tanto os puños...
ata faceres sangue que ninguén notou camuflado na pelaxe
da cortina.

Coñecías xa ese desacougo.
Falouche unha voz dende atrás que repetía
ola ola ola
e diante túa respostaban
ola ola ola
e ti no medio
con medo
mollando a cortina.

[Sabela Rodríguez Lorenzo]