o gato máis negro
A pelaxe brillaba de emoción
fitaban os ollos verdes
e o gato máis negro bailaba pra min
Vira pra unha beira
frégase no chan
e dun chimpo
cruza por diante miña
Detense un intre
achégome a el
e volve voar cara un coche
Segue os meus pasos
xoga cos pés
sorrí a felina mirada
Baila pra min
o gato máis negro
e máis fermoso
[Sabela Rodríguez Lorenzo]
No hay comentarios:
Publicar un comentario